Ἑλίκη

ἑλικηδόν

Ἑλίκηθεν
ἑλικηδόν [ῐ] adv.
1 en spirale, Th. H.P. 3, 13, 1 ||
2 en cercle, Nonn. D. 1, 195.
Étym. ἑλίσσω, -δον.