ἑλκυστέος

ἑλκυστήρ

ἑλκυστικός
ἑλκυστήρ, ῆρος ()
1 subst. forceps, instrument de chirurgie, Hpc. 618, 16 ; Gal. 2, 89e ||
2 adj. ἑλκ. πόνος, Opp. H. 5, 20, le travail de la traction.
Étym. ἑλκύω.