ἑρμηνεία

ἑρμήνευμα

ἑρμηνεύς
ἑρμήνευμα, ατος (τὸ)
1 interprétation, explication, Eur. Ph. 470, H.f. 1137 ||
2 signification, symbole, Eur. Andr. 46.
Étym. ἑρμηνεύω.