ἑτεροδίδακτος

ἑτεροδιδασκαλέω-ῶ

ἑτεροδοξέω-ῶ
ἑτερο·διδασκαλέω-ῶ [ῐκᾰ] enseigner une autre (c. à d. une fausse) doctrine, NT. 1 Tim. 1, 3.
Étym. ἕ. διδάσκαλος.