ἑτερόφρων

ἑτερόφυλος

ἑτερόφυτος
ἑτερό·φυλος, ος, ον [ῡ]
1 d’une autre tribu ou race, Scymn. 101 ; El. N.A. 16, 27 ||
2 d’une autre sorte, Nicom. Arithm. 71.
Étym. ἕ. φυλή.