ἐξακτέον

ἑξάκυκλος

ἐξαλαόω-αῶ
ἑξά·κυκλος, ος, ον [ῠ] à six roues, (litt. à six cercles) Hpc. Aër. 291.
Étym. ἕξ, κύκλος.