ἑξάμηνος
ἐξαμηχανέω-ῶἑξά·μηνος, ος, ον
[ᾰ] de six mois :
1 âgé de six mois,
Arstt. H.A.
5, 14, 12 ||
2 qui dure six mois,
Arstt. Pol.
4, 15, 1 ; Pol.
21, 3, 11 ; subst. ὁ ἑξάμηνος
(s. e. χρόνος)
Xén. Hell.
2, 3, 9 ; ou
ἡ ἑξ. (s. e.
ὥρη) Hdt.
4, 25, semestre.
Étym.
ἕξ, μήν.