ἱερογραφικός

ἱερόδακρυς

ἱεροδιδάσκαλος
ἱερό·δακρυς, υς, υ [ᾰ] aux larmes saintes, en parl. de l’encens, Mélanippidès (Ath. 651f).
Étym. ἱ. δάκρυ.