ἱματιοκάπηλος

ἱματιοκλέπτης

ἱμάτιον
ἱματιο·κλέπτης, ου (ὁ) [ῑᾰ] voleur de vêtements, DL. 6, 52.
Étym. ἱ. κλέπτης.