ἱππόκαμπος

ἱπποκάνθαρος

ἱπποκέλευθος
ἱππο·κάνθαρος, ου (ὁ) [ᾰρ] escarbot dont on se sert comme d’un cheval, Ar. Pax 181.
Étym. ἵ. κάνθαρος.