ὁδηγετέω-ῶ

ὁδηγέω-ῶ

ὁδήγησις
ὁδηγέω-ῶ :
1 conduire sur la route, guider, acc. Eschl. Pr. 727 ; Eur. H.f. 1402 ; Phocyl. 22 ; NT. Ap. 8, 31 ||
2 rendre accessible, frayer un chemin ||
Moy. c. à l’act. 1, X. Éph. 5, 1, p. 87, 10.
Étym. ὁδηγός.