ὀλόπτω

ὁλόπυρος

Ὄλορος
ὁλό·πυρος, ος, ον [ῡ] dont les grains sont entiers ; ὁ ὁλόπυρος, Hld. ath. (Ath. 406d), blé cuit sans être moulu.
Étym. ὅλ. πυρός.