ὁλόπτερος

ὀλόπτω

ὁλόπυρος
ὀλόπτω :
1 arracher, Call. Dian. 76 ; Nonn. D. 21, 70 ||
2 peler, écorcer, Nic. Th. 595 ||
Moy. (ao. ὠλοψάμην) déchirer, arracher sur soi, Anth. 7, 241.
Étym. pré-grec.