ὁμολογούντως

ὁμολόγως

Ὅμολος
ὁμολόγως, adv. :
1 d’un accord unanime, de l’aveu de tous, Arstt. P.A. 3, 4, etc. ; DS. 1, 80 ; p. suite, sans aucun doute, Spt. Hos. 14, 5 ||
2 d’une manière conforme à, dat. Arstt. Nic. 6, 2.
Étym. ὁμόλογος.