ὁμοπλωτήρ

ὁμόπνοια

ὁμοποιός
ὁμόπνοια, ας (ἡ) concorde, Rhét. 1, p. 5, 66, 12 W.
Étym. *ὁμόπνοος, de ὁμ. πνέω.