ὁμόπλοος-ους

ὁμοπλωτήρ

ὁμόπνοια
ὁμο·πλωτήρ, ῆρος (ὁ) qui navigue ou nage avec, Opp. H. 1, 208.
Étym. ὁμ. πλωτήρ.