ὁμόσπλαγχνος

ὁμόσπονδος

ὁμόσπορος
ὁμό·σπονδος, ος, ον : qui fait des libations avec, compagnon de table, Hdt. 9, 16 ; avec un rég. : τινι, commensal de qqn, Dém. 321, 14.
Étym. ὁμ. σπονδή.