ὁμόστεγος

ὁμοστιχάω-ῶ

ὁμοστιχής
ὁμο·στιχάω-ῶ [ῐ] (seul. prés. 3 sg. -άει) marcher avec, dat. Il. 15, 635.
Étym. ὁμ. στίχος.