ὁρμίζω

ὁρμιηϐόλος

ὅρμινον
ὁρμιη·ϐόλος, ου (ὁ) [ῑ] qui jette sa ligne, pêcheur à la ligne, Anth. 6, 196 ; 7, 693.
Étym. ὁρμιά, βάλλω.