ὑδρωπία

ὑδρωπιάω-ῶ

ὑδρωπικός
ὑδρωπιάω-ῶ, être hydropique, Hpc. Aph. 1260 ; Arstt. G.A. 5, 8, 13 ; Th. fr. 7, 5 ; Diosc. 3, 123 ; Plut. M. 136b, 403c.
Étym. ὕδρωψ.