ὑλότης

ὑλοτομέω-ῶ

ὑλοτομία
ὑλοτομέω-ῶ [ῡ] couper des arbres ou du bois dans une forêt, Hés. O. 420 ; DH. 4, 44 ; Jos. A.J. 8, 5, 3 ; c. Ap. 1, 17.
Étym. ὑλοτόμος.