ὑπάλειψις

ὑπαλεύομαι

ὑπαλλαγή
ὑπ·αλεύομαι (seul. ao. impér. 2 sg. ὑπαλεύεο, Hés. O. 758, inf. -εύασθαι, Hés. O. 555, et part. -ευάμενος, Od. 15, 275) [ῠᾰ] éviter en se dérobant.