ὑπαλεύομαι

ὑπαλλαγή

ὑπάλλαγμα
ὑπαλλαγή, ῆς () [ῠᾰ]
I échange, Eur. Hel. 294 ; Th. C.P. 2, 19, 6 ||
II t. de rhét. et de gr. :
1 hypallage, fig. de rhétorique, DH. Comp. 3 ||
2 changement de genre, Dysc. Synt. 209 ||
3 c. ἐπιτίμησις, Rhét. 8, 468 W.
Étym. ὑπαλλάσσω.