ὑπαλλαγή

ὑπάλλαγμα

ὑπάλλαξις
ὑπάλλαγμα, ατος (τὸ) [ῠ] ce que l’on prend en échange d’une ch., comme l’argent en échange de la marchandise, Arstt. Nic. 5, 5, 11 ; Porph. Abst. 2, 27.
Étym. ὑπαλλάσσω.