ὑπερίσχυρος

ὑπερισχύω

ὑπερίσχω
ὑπερ·ισχύω [χῡ] être d’une force excessive, Th. Ign. 10 ; Spt. 2 Reg. 24, 4 ; Jos. A.J. 11, 3, 2, etc. ; avec un rég. être plus fort que, l’emporter sur, gén. Jos. B.J. 1, 29, 4 ; Spt. Dan. 11, 23.