ὑπέρμορα

ὑπέρμορον

ὑπερνέφελος
ὑπέρ·μορον, adv. contrairement aux arrêts du destin, malgré le destin, Il. 20, 30 ; 21, 517 ; Od. 1, 34, etc. ; A. Rh. 4, 20 ; A. Pl. 106.
Étym. ὑ. μόρον.