ὑπερούσιος

ὑπέροφρυς

ὑπεροχέω-ῶ
ὑπέρ·οφρυς, υς, υ, gén. υος, qui lève les sourcils, p. suite qui regarde d’un air hautain, Hypér. (Suid.).
Étym. ὑ. ὀφρύς.