ὑφαντικός
ὑφαντικῶςὑφαντικός, ή, όν
[ῠ] :
1 qui concerne l’art de
tisser ou le tisserand, Plat. Crat. 388c ; ἡ ὑφαντική (s. e.
τέχνη) Plat.
Pol. 280a, etc. ; Arstt. Pol. 1, 3, 1 ;
Plut. M.
974a, l’art
du tisserand ||
2 habile à tisser,
Plat. Gorg.
490d ||
Sup. ὑφαντικώτατος, Plat.
Gorg. 490d.
Étym.
ὑφαίνω.