ὑποδέδρομα

ὑποδεής

ὑπόδειγμα
ὑπο·δεής, ής, ές, inférieur, Arstt. H.A. 9, 40, 5 ; surt. au cp. ὑποδεέστερος, tout à fait inférieur, Hdt. 1, 91, 134 ; 2, 25 ; Thc. 2, 89, etc. ; τινος, Plat. Euthyd. 289e ; Thc. 1, 2 ; Xén. Œc. 13, 8, à qqn ou à qqe ch.
Étym. ὑ. δέω.