ὑπογλωσσίς
ὑπόγλωσσονὑπο·γλωσσίς, att.
ὑπο·γλωττίς, ίδος
(ἡ)
1 tumeur sous la langue
(v. ὑπογλώσσιος) Hpc.
464, 28 ; 471,
22 ||
2 sorte de remède,
Gal. 13, 539
||
3 sorte de couronne,
vraisemblablement faite d’ὑπόγλωσσον, Plat. com.
(Ath. 677a).
Étym.
ὑ. γλῶσσα.