ὑποκύω

ὑποκώλιον

ὑποκωμῳδέω-ῶ
ὑπο·κώλιον, ου (τὸ) jambe, particul. fémur, Xén. Cyn. 4, 1 ; 5, 10 et 30 ; Arr. Cyn. 5, 9.
Étym. ὑ. κῶλον.