ὑπομελανίζω

ὑπομέλας

ὑπομέμφομαι
ὑπο·μέλας [ᾱ], -μέλαινα, -μελαν [ᾰ], un peu noir, noirâtre, Hpc. Epid. 1, 969 ; Arét. Caus. m. diut. 1, 10 ; Gal. 16, 715.