ὑποθυμίαμα

ὑποθυμίασις

ὑποθυμιατέον
ὑποθυμίασις, εως, (ἡ) [θῡᾱ] fumigation au moyen d’aromates, Hippiatr. p. 72, 13.
Étym. ὑποθυμιάω.