ὑποτομή

ὑποτονθορύζω

ὑποτοξεύω
ὑπο·τονθορύζω, murmurer, grommeler, Luc. M. cond. 26, Herm. 1, Bis acc. 4, etc. ; Lib. 4, 813 ; avec un acc. : ὑπ. ἐπῳδήν, Luc. Nec. 7, murmurer une incantation.