ἡδύγλωσσος

ἡδυγνώμων

Ἡδύδειπνος
ἡδυ·γνώμων, ων, ον, gén. ονος, à l’humeur (propr. à l’esprit) agréable, Xén. Conv. 8, 30.
Étym. ἡ. γνώμη.