ἡγήτειρα

ἡγητέον

ἡγητήρ
ἡγητέον, vb. d’ ἡγέομαι :
1 il faut guider ou diriger, Xén. Hell. 4, 7, 2 ; Hipp. 4, 3 ||
2 il faut supposer, Plat. Rsp. 361a.