ἡλικιώτης
ἡλικιῶτιςἡλικιώτης, ου
(ὁ)
[ῐκ] qui est du même âge,
camarade, contemporain, Hdt. 5, 71 ; Ar. Nub. 1006 ; joint à ἑταῖροι,
Plat. Conv.
183c;
avec un pron. poss. ἐμὸς ἡλ. Plat. Ap. 33d, mon contemporain ||
E Dor. ἁλικιώτας
[ᾱᾱ] Thcr. Idyl. 14, 54.
Étym.
ἡλικία.