ἦμαρ

ἡμαρτημένως

ἥμαρτον
ἡμαρτημένως, adv. à tort, faussement, Plat. Leg. 670c, Men. 88e ; Jambl. V. Pyth. c. 33.
Étym. part. pf. pass. d’ ἁμαρτάνω.