ἡμιδαμής

ἡμιδανάκη

ἡμιδαρεικόν
ἡμι·δανάκη, ης (ἡ) [ᾰν] demi-δανάκη, monnaie barbare, Théon Prog. 13 conj.
Étym. ἡμι-, δ.