ἡμιγένειος

ἡμιγενής

ἡμιγέρων
ἡμι·γενής, ής, ές []
1 de race mêlée, croisé, d’où imparfait, Plat. Tim. 66d ||
2 à demi formé, en parl. de fruits, Th. H.P. 1, 14, 1.
Étym. ἡμι-, γίγνομαι.