ἰδίωσις

ἰδιωτεία

ἰδιωτεύω
ἰδιωτεία, ας () [ῐδ]
1 vie d’un simple particulier, vie privée, Xén. Hier. 8, 1 ; Plat. Leg. 696a; au pl. Plat. Rsp. 618d ||
2 manque d’éducation, ignorance, Luc. H. conscr. 27, etc.
Étym. ἰδιώτης.