ἰγνύα

ἰγνύς

Ἰδαῖος
ἰγνύς, ύος () c. les préc. ||
E Acc. ἰγνύν, Arstt. H.A. 1, 14, ou ἴγνυα, Arstt. H.A. 3, 5 ; pl. gén. -ύων, Arstt. H.A. 3, 3, 1 ; dat. -ύσι, Hh. Merc. 152 ; acc. -ύας, Arstt. H.A. 3, 4, 13.