Ἴος

ἰοστέφανος

ἰότης
ἰο·στέφανος, ος, ον [] couronné de violettes, ép. d’Aphroditè, Hh. 5, 18 ; Sol. 11, 4 ; des Muses, Thgn. 250 ; des Grâces, Anth. 8, 127, etc.
Étym. ἴον, στέφανος.