ἰσχνότης

ἰσχνοφωνία

ἰσχνόφωνος
ἰσχνοφωνία, ας (ἡ)
1 faiblesse ou gracilité de la voix, Hpc. 1040c ||
2 bégaiement, Arstt. Probl. 10, 40, etc. ||
E Ion. -ίη, Hpc. l. c.
Étym. ἰσχνόφωνος.