ἰσοδύναμος

ἰσοελκής

ἰσοεπίπεδος
ἰσο·ελκής, ής, ές [Ῡ] qui tire autant, c. à d. également lourd, Nic. Th. 41, 44.
Étym. ἴ. ἕλκω.