ἰσομοιρέω-ῶ

ἰσομοιρία

ἰσόμοιρος
ἰσομοιρία, ας (ἡ) [Ῡσ] part égale, Thc. 7, 75 ; particul. égalité de droits, DC. 52, 4 ||
E Ion. -ίη, Hpc. Aër. 288.
Étym. ἰσόμοιρος.