ἰσόμοιος

ἰσομοιρέω-ῶ

ἰσομοιρία
ἰσομοιρέω-ῶ [] avoir une part égale, Xén. Cyr. 2, 2, 17 ; πρός τινα, Thc. 6, 16 ; Isocr. 90a, à celle de qqn ; τινος, Dém. 1172, 27, avoir une part égale de qqe ch.
Étym. ἰσόμοιρος.