ἰυγή

ἰυγμός

ἴυγξ
ἰυγμός, οῦ (ὁ)
1 cri, Il. 18, 572 ||
2 gémissement, cri plaintif, Eschl. Ch. 26 ; Eur. Her. 127 ||
E [ῑ] Il. l. c. ; [ῐ] Eschl. Eur. ll. cc.
Étym. ἰύζω.