ἰύ

ἰυγή

ἰυγμός
ἰυγή, ῆς (ἡ)
1 cri de douleur, lamentation, Soph. Ph. 752 ; Oracl. (Hdt. 9, 43) ||
2 sifflement de certains reptiles, Nic. Th. 400 ; Opp. H. 1, 565 ||
E [ῐῡ] Soph. l. c. ; [ῑῡ] Nic. Opp. ll. cc.
Étym. ἰύζω.