κακόϐιος

κακοϐλαστέω-ῶ

κακοϐλαστής
κακοϐλαστέω-ῶ [ᾰ] pousser mal, avec peine, en parl. de plantes, Th. C.P. 4, 7, 2.
Étym. κακόϐλαστος.